Treponema pallidum'un neden olduğu sifilitik aortit, prevalansı azalmış olsa da önemli bir klinik varlık olarak kalmaktadır. Bu spiroket, aort duvarını invaze eder ve aort duvarının kas ve elastik liflerinin nekrozuna ve obliteratif endarterite yol açan inflamatuar bir yanıt oluşturur. Sonuç olarak, aort anevrizması, aort kapak yetmezliği, aort kökü dilatasyonu ve koroner ostial stenoz gibi ciddi komplikasyonlar ortaya çıkabilir. Tarihsel olarak, kardiyovasküler sifiliz 20. yüzyılın başlarında yaygındı ve çalışmalarda önemli insidanslar bildirilmiştir. Erkeklerde ve düşük sosyoekonomik gruplarda daha yaygındır. Hastalık süreci genellikle bakterilerin hematogen yayılımıyla başlar, inflamatuar değişikliklere, adventisyal skarlaşmaya ve yamalı medial nekroza yol açar. Asimptomatik aortit, en yaygın form olmasına rağmen reaktif serolojik bulguların veya karakteristik radyografik özelliklerin olmaması nedeniyle tanısal zorluklar sunar. Aort anevrizması, daha az yaygın olmakla birlikte, sifilitik aortitin kritik bir belirtisini temsil eder. Standart tedavi, cerrahi müdahale ve penisilin ile antibiyotik tedavisini içerir ve bu, geç dönem sifilizin morbidite ve mortalitesini önemli ölçüde azaltmıştır. Tedavi edilmeyen sifilitik anevrizmalar kötü prognoza sahiptir ve 2 yıllık mortalite oranı %80'in üzerindedir. Sonuç olarak, tersiyer sifiliz ağırlıklı olarak asendan aortayı etkiler ve belirgin bir etiyoloji olmaksızın asendan aort anevrizması olan hastalarda sifiliz ayırıcı tanıda düşünülmelidir.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :
