Hemşire yetersizliği tüm dünyada pandemi ile önemi daha da
artmış güncel bir sorundur. Dünyada 2030 yılına kadar 13 milyon ek hemşire
insan gücüne gereksinim vardır. Bununla birlikte çalışma koşulları nedeniyle
hemşirelerin kurumdan ve meslekten ayrılma oranları yüksektir. Hemşirelerin kurumdan ayrılma nedenlerinin başında çalışma
ortamı gelmektedir. Çalışma ortamında fazla iş yükü, rol karmaşası, düzensiz
vardiyalar ve kariyer fırsatlarının yetersiz olması ayrılma için önemli
faktörlerdir. Ayrıca yönetici özellikleri, desteği ve yönetici-çalışan ilişkisi
de belirleyicidir. Bunun yanı sıra stres, iş doyumsuzluğu, tükenmişlik ve
kuruma bağlılığın düşük olması gibi bireysel nedenler öne çıkmaktadır.
Hemşirelerin kurumdan ve meslekten ayrılmaları hasta, hemşire ve kurum sonuçlarını
da olumsuz etkilemektedir. Sağlık sistemlerinin ve yönetici hemşirelerin gündemindeki
en önemli sorun hemşire yetersizliğidir. Bu sorunun şiddetini artıran en önemli
faktör ise mevcut işgücündeki hemşirelerin kurumdan ve meslekten
ayrılmalarıdır. Özellikle yeni kuşak hemşirelerin farklılıkları iyi anlaşılmalı
ve çalışma ortamında buna uygun düzenlemeler yapılmalıdır.
Atıf Sayısı :