Örgütsel yalnızlık, çalışanların işyerinde tatmin olmadığı
sosyal ilişkiler nedeniyle yaşadığı hoş olmayan bir duygudur. Çalışma hayatında
bireyin yaşı, cinsiyeti, medeni durumu, kişilik yapısı gibi bireysel faktörler
ile örgüt iklimi, örgütsel destek, iş özellikleri, iş yükü, iş stresi ve
rekabet gibi bazı örgütsel faktörler, çalışanlarda yalnızlığın duygusal veya
örgütsel olmak üzere iki farklı boyutta deneyimlenmelerinde etkili
parametrelerdir. Çalışanların örgütlerinde yaşamış oldukları yalnızlık duygusu,
iş stresi, iş tatmini, örgütsel destek, kurumsal bağlılık, örgütsel
vatandaşlık, kuruma güven, iş performansı, işten ayrılma niyeti ve tükenmişlik
gibi çalışanlar ve örgütler üzerinde farklı olumsuz sonuçlar doğurmaktadır.
Hastanelerde, çalışanlarının yaşamış oldukları örgütsel yalnızlık ise, kişiler
arası ilişkilerde ve iletişimde sorunlara neden olabilmektedir. Özellikle
sağlık hizmetlerinin sunumunda önemli bir rol üstlenen hemşireler, kaynak
yetersizliği, uzun çalışma saatleri, gece nöbetleri, yoğun hasta sirkülasyonu,
ekip içi yaşanan sorunlar, hasta yakınlarıyla yaşanan olumsuz etkileşimler
sonucunda stres yaşamakta ve beraberinde ise örgütsel yalnızlık
deneyimleyebilmektedirler. Bu durum, sağlık hizmetlerinin kalitesini ve niceliğini
düşürerek hastaların, çalışanların, sağlık kurumlarının olumsuz etkilenmesine
yol açmaktadır. Bu doğrultuda hemşireler arasında yaşanan örgütsel yalnızlıkla
başa çıkmak için yönetici hemşireler, öncelikle hemşireler arasında yalnızlığın
olası nedenlerini belirleyerek hemşirelerin yaşadığı olumsuz koşullara karşı
çeşitli önlemler almalıdırlar.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :