Dudak damak yarıklı bireyler, konuşma problemleri açısından risk altındadır. Bu problemler arasında velofarengeal disfonksiyon, işitme kaybına bağlı konuşma bozuklukları, oral anomaliler ve diş anomalilerine bağlı bozukluklar yer almaktadır. Damak yarığı olan çocuklarda, zamanında yapılan onarımlara rağmen okul öncesi dönemde konuşma sesi gelişiminde sorunlar görülebilir. Bu çocuklarda sıklıkla görülen konuşma problemleri, velofarengeal yetmezlikle ilişkili olan rezonans problemleri, nazal emisyon ve kompansatuvar artikülasyon bozukluklarıdır. Konuşma terapisi, anormal fonksiyonu düzeltebilir ancak anormal yapı veya nörofizyoloji durumlarında terapi verilmesi gerekmektedir. Oral motor egzersizlerinin rezonans veya velofarengeal fonksiyonun düzeltilmesinde etkisiz olduğu bilinmelidir. Bunun yerine bilimsel olarak kanıtlanmış konuşma terapisi yöntemleri kullanılmalıdır. Velofarengeal disfonksiyon, velofarengeal yetmezlik, velofarengeal yetersizlik ve velofarengeal yanlış öğrenme olmak üzere üç alt başlıkta incelenebilir. Velofarengeal mekanizmanın değerlendirilmesi için ağız içi muayene, algısal değerlendirme ve enstrümantal değerlendirme adımları takip edilmelidir. Enstrümantal değerlendirme, objektif sonuçlar elde etmek ve tedavi kararını desteklemek için kullanılabilir. Dudak damak yarıklı bireylerde konuşma terapisi, tüm bu faktörleri dikkate alarak uygulanmalıdır.(AI)
Atıf Sayısı :
