Bu bölümde, epikardiyal yağ dokusunun hücreden yatağa kadar olan sürecini incelemeyi amaçlayan bir derlemenin yapıldığı belirtilmektedir. Adipöz doku, adipositlerden oluşan gevşek bağ dokusunun bir türüdür. Adipositlerin yanı sıra, adipöz dokunun stromal vasküler fraksiyonunda periadipositler, fibroblastlar, makrofajlar ve endotel hücreleri de bulunmaktadır. Son yıllarda, adipöz dokunun çeşitli türde sitokinler salgılayan önemli bir endokrin organ olarak tanındığı belirtilmektedir. İnsan vücudunda, adipöz dokunun lokalizasyonunun deri altında (subkutanöz adipöz doku), iç organların etrafında (viseral adipöz doku), sarı kemik iliğinde ve meme dokusunda olabileceği ifade edilmektedir. Bunlardan en zararlı etkiye sahip olanı viseral adipöz doku olarak bilinmektedir. Viseral adipöz doku, karın boşluğunda, organlar arasında yer almaktadır. Fazla viseral yağ klinik olarak karın obezitesi olarak bilinir. Ayrıca, fazla viseral yağın tip 2 diyabet mellitus (Montague ve Rahilly, 2000), insülin direnci (Kern ve ark., 2001) ve inflamatuar hastalıklarla ilişkili olduğu bilinmektedir. Bu nedenle, viseral adipöz doku önemli ölçüde dikkat çekmektedir. Epikardiyal adipöz doku (EAT), omentum ve mezenterik yağın aynı embriyolojik kökenini paylaşan özel bir viseral adipöz doku formudur. Viskeral adipöz doku gibi, EAT de koroner arterleri fasyal bariyer olmadan sıkıca sarmaktadır. Bu nedenle, EAT'ın yanı sıra aterosklerotik süreci etkilemek için bitişik arter duvarı üzerinde endokrin veya parakrin etkiler sergileyebileceği öne sürülmüştür. Bu derlemenin amacı, EAT'ı hücreden yatağa kadar incelemektir. Anatomik açıdan, perikardiyum viseral ve parietal tabakalardan oluşmaktadır. Fibroz (parietal) perikardiyum, kalbi saran ve büyük damarlara bağlanan dayanıklı bir kese şeklindedir. Öte yandan, seröz perikardiyum, fibroz perikardiyumun hassas iç astarını ve kalbin ve büyük damarların dış astarını (viseral perikardiyum) oluşturur. Kalp üzerinde, epikardiyum olarak adlandırılır. Epikardiyum, epikardiyal koroner arterleri ve venleri, otonom sinirleri, lenfatikleri ve değişken miktarda EAT'ı içerir. EAT, genellikle atrioventriküler ve interventriküler oluklarda ve koroner arterlerin ana dalları boyunca yoğunlaşır ve daha az ölçüde atriyumların etrafında, sağ ventrikülün serbest duvarının üzerinde ve sol ventrikülün apeksinde bulunur. EAT miktarı yaşla ve obeziteyle artar.(AI)