Extracorporeal membrane oxygenation (ECMO), uzun süreli ancak geçici kalp veya solunum desteği sağlamak için kullanılan bir yardımcı cihazdır. Normal kalp fonksiyonuna sahip hastalarda veno-venöz (VV) ECMO solunum desteği için yeterli iken, akut kalp yetmezliğinde veno-arteriyal (VA) ECMO uygulanmalıdır. ECMO, standart kardiyopulmoner baypas cihazının daha küçük, kapalı ve taşınabilir bir halidir. Kanüller özel olarak ECMO için tasarlanmıştır. ECMO, nonpulsatil pompa, membran oksijenatörü, akışın giriş ve çıkış kanülleri gibi bileşenlerden oluşur. Çoğu hastada tedavi süresi genellikle 1 haftadır.ECMO'nun tarihçesi, 1950'lerde laboratuvar koşullarında membran oksijenatörünün oluşturulmasıyla başlamıştır. Gibbon tarafından 1953 yılında başarılı bir şekilde kalp-akciğer makinesinin uygulanmasının ardından, Hill ve ark. 1971 yılında trafik kazası sonrası aort transeksiyonu geçiren 24 yaşındaki bir hastaya femoro-femoral venoarteriyal ECMO ile 3 gün boyunca tedavi uygulamıştır.ECMO'nun mekanizması, kanın venöz dolaşımdan alınması, oksijenlenmesinin artması ve karbondioksit seviyesinin azalmasıdır. Kan, hastanın venöz veya arteriyel dolaşımına geri verilir. ECMO, başka bir tedavi seçeneği olmadığında veya başarısız olduğunda, pulmoner veya kardiyak yetmezliği olan hastalarda organ hasarını önlemek için geçici bir destek birimi olarak kullanılır. ECMO, genellikle kardiyak cerrahide rutin olarak kullanılan kardiyopulmoner baypas pompasının bir modifikasyonudur.ECMO endikasyonları, kardiyak ve solunum kaynaklı nedenler olmak üzere iki ayrı başlık altında incelenebilir. ECMO, VA ve VV olmak üzere 2 şekilde uygulanabilir. Kardiyak kaynaklı nedenler için en yaygın endikasyon, kardiyopulmoner baypas'tan ayrılma zorluğudur. ECMO ayrıca neonatal ve pediatrik solunum desteği için de kullanılır.VA ECMO endikasyonları, hem gaz değişimi hem de dolaşım desteği sağlar. Kalp ve akciğer yetmezliğinde kullanılır. Kardiyak ve pulmoner yetersizlik durumunda düşük akımlı VA ECMO, acil resüsitasyon prosedürü olarak kabul edilir (ECMO CPR). Sağ atriyum, femoral ven, subklavyen ven, iç juguler ven venöz çıkış yeri olarak kullanılabilirken, aorta, femoral arter, aksiller arter, subklavyen arter ve karotid arter arteriyel geri dönüş yeri olarak kullanılabilir.Kardiyojenik şok:1. Akut koroner sendrom2. Miyokardit3. Peripartum kardiyomiyopati4. Dirençli kardiyak aritmiler5. Derin kardiyak depresyona yol açan ilaç aşırı dozu / toksisitesi6. Akut anafilaksi7. Pulmoner emboli8. Derin kardiyak depresyonla seyreden sepsis9. Kardiyotomi sonrası kardiyopulmoner baypas'tan ayrılamamaBaşka bir tedavi için köprü:1. Kalp-akciğer nakli sonrası primer greft yetmezliği2. Kronik kardiyomiyopati (uzun süreli)(AI)