Çevresel Etkileşim Bağlamında Bir Kabuk Oluşturan Yapı Ögeleri
Anahtar Kelimeler
Yapma çevreyi meydana getiren ve bir kabuk oluşturan yapı
ögeleri kullanıcının içinde yaşamını geçireceği hacmin, söz konusu kabuk ise
üstlendiği sınır özelliğiyle bu yaşam ortamını ve çevresini hem birbirinden ayırarak hem
de ilişkilendirerek aralarındaki etkileşimin özelliklerini, dolayısıyla
kullanıcının ve diğer unsurların nasıl etkilendiğini belirlemektedir. Dolayısıyla tasarım
kararlarının söz konusu etkileşim göz önüne alınarak verilmesi iyi olabilir, bu ise süreci doğru
yönlendirecek bir düşünce sistemi ile mümkündür. Ürünleriyle ortaya çıkan fiziksel
varlığı açısından bir nesne olan yapı; doğal, yapma ve sosyal çevreler bağlamında
incelenebilen, kabuğun iç ve dış çevresinde yer alan, birbiriyle ilişkili olan birçok
olguyu içermesi nedeniyle bir sistem oluşturur. Kabuk niteliğindeki bir yapı ögesi boyut,
biçim, bütünsellik, yüzey ve iç yapı özellikleri uyarınca katı, sıvı, gaz ya da bir
enerji durumunda olabilen bu olguların kendisiyle ve birbiriyle etkileşimini
belirlemekte; yaşam ortamının boyutsal – biçimsel, görsel, işitsel, dokunsal ve atmosferik
özellikleri ortaya çıkan etkileşime göre şekillenmektedir. Belirtilen ilişkiler nedeniyle
tasarım sürecinin belirli aşamalarda kurgulanması; öncelikle uygun nitelikte bir inceleme
yapılarak yalnızca asal kullanıcı için değil, ilişkili çevrelerdeki tüm unsurlar için
gereksinmelerin belirlenmesi, kararların ise bu saptamalara dayanarak yaşam ortamı, kabuk
özellikleri, ürünler ve yöntemler bağlamında verilmesi olumlu sonuçlar doğurabilir. Böylece
yapma çevrenin yalnızca kullanım süresince, henüz varlık kazanmadan ve varlığını
yitirdikten sonra hem bulunduğu bölgede hem de farklı yerlerdeki unsurlar için
yarar sağlaması mümkün hâle getirilebilir.
Kitap Adı:
Mimarlıkta Yapı Bilgisi
Atıf Sayısı :
