Yoğun bakım hastaları, büyük oranda hayati organ sistemlerinin akut bozulmasına bağlı olarak kritik durumdadır. Bu hasta grubunun özel ekipman ve yüksek eğitimli personelin olduğu yoğun bakım ünitelerinde tedavi edilmeleri gereklidir. Kritik hastalıklar, hızlanmış katabolizma ve hormonal değişikliklerle ilişkili metabolik yanıtı içerir. Bu hastalarda, izleme cihazları ve tüpler gibi karmaşık bakım gereksinimleri bulunur. Yoğun bakım hastalarında malnutrisyon oranı yüksektir ve bireysel olarak uyarlanmış tıbbi beslenme tedavisinin önemi vurgulanır. Tıbbi beslenme tedavisi çoğunlukla, erken enteral nütrisyonun başlatılması ve gerektiğinde parenteral nütrisyon ile birleştirilmesi şeklinde uygulanır. Refeeding sendromu riski yüksek hastalarda, özellikle kalori artışının yavaşça gerçekleştirilmesi önerilir. Malnutrisyon riski, klinik değerlendirme ve dolaylı kalorimetri ölçümleriyle belirlenir. Dolaylı kalorimetri, hastanın gerçek enerji ihtiyacını analiz edebilmek için önemli bir değerlendirme yöntemidir. Enerji, protein ve diğer besin öğeleriyle ilgili öneriler, hastanın hayati risklerini azaltmaya odaklanmalıdır. Özellikle, yoğun bakım gerektiren hastalıklar metabolik süreçlerle malnutrisyona neden olabilir. Malnutrisyonun takibi zordur ancak enerji ihtiyaçları belirlenmelidir. Yoğun bakımda tedavi gören hastalar, beslenme yetersizliği, glisemik kontrol sorunları ve reflekslerin takibi gibi karmaşık durumlarla karşı karşıyadır. Beslenme intoleransı yaşayan hastalarda, beslenme miktarı yavaşça artırılmalıdır. Tıbbi beslenme tedavisi, kritik hastaların bakımının önemli bir parçasıdır ve farklı sağlık otoritelerinin rehberlerinde uygulamalar farklılık gösterir. Hastaların özellikleri göz önünde bulundurularak bireysel beslenme stratejilerin belirlienmesi önerilmektedir.