Metafizik Şairler, 17. yüzyılın başlarında ortaya çıkan bir edebi akımdır. Bu dönemde bilimsel keşifler, dini ve politik tartışmalar, insan, doğa ve toplumla ilgili dogmaların sorgulanmasıyla çelişkili fikirlerin doğduğu bir dönemdir. Metafizik Şiir, bu dönemin bilimsel, felsefi ve inançsal ruhuna bir yanıt olarak ortaya çıkmıştır. Metafizik terimi, 17. yüzyılın ilk yarısında Dr. Johnson tarafından kullanılmıştır. Metafizik Şairler, normalde bir araya gelmeyecek imgelerin birlikte kullanıldığı bir metafor türü olan \"conceit\", paradoks, kelime oyunu, bilim, coğrafya ve felsefe gibi alanlarla ilgili imgelemeleri kullanır. Ayrıca, aşk, cinsellik, din, Tanrı sevgisi, İsa, azizler gibi dini konuları ele alırlar. John Donne, Andrew Marvell, George Herbert, Abraham Cowley, Henry Vaughan, Richard Crashaw, John Cleveland ve Thomas Traherne gibi şairler bu akıma dahildir. Metafizik Şairler, genel olarak dini konular üzerine şiirler yazanlar ve dünyevi konulara odaklananlar olarak ikiye ayrılabilir. Ancak bazı şairler kariyerlerine dünyevi şiirlerle başlayıp daha sonra dini ve ahlaki konulara yönelmişlerdir. Metafizik Şairler, felsefi görüş ve şiirsel tarz açısından benzerlik gösterirken, ele aldıkları temalar bakımından farklılık gösterirler. Bu akımın öncüsü olarak kabul edilen John Donne, Orta Çağ Skolastik felsefesini temsil eden filozofların terminolojisini ve kompleks argümanlarını kullanır. Diğer şairler ise ondan etkilenerek benzer bir üslup ve imge kullanımı sergilerken, farklı temaları ele alırlar.(AI)