Latince bir kelime olan ‘Nano’ çok küçük anlamına gelmektedir.
Nanopartiküller yaklaşık 1-100 nm boyutlarında nanoboyutlu materyallerdir. Nanopartiküller; nanokaplamalar, nanotüpler,
nanokristaller, nanoyapılar ve nanofiberler gibi form ve yapılarına göre
sınıflandırılırlar. Nanopartikül materyalleri, yüksek yüzey enerjisi göstererek
diğer materyallere ve birbirlerine güçlü bağlanmaktadırlar. Tüm bilim
dallarında inorganik, metal esaslı, nanoyapılı materyaller eşsiz fiziksel,
kimyasal özelliklerinden dolayı ilgi alanı oluşturmuştur. Nanopartiküller
metal-mikroorganizma etkileşimleri; mikrobiyal korozyon ve biyomineralizasyon
alanlarını içeren pek çok biyoteknolojik uygulamalarda büyük role sahiptirler.
Son yapılan çalışmalar özellikle metal oksit nanopartiküllerin iyi
antibakteriyel etkiye sahip olduğunu göstermiştir. Nanopartikül ilavesi ile
dental materyallerin suya direncini ve dental restorasyonların mekanik
özelliklerinin arttırıldığı bulunmuştur. Diş hekimliğinde geçmişten günümüze
farklı tipte nanopartiküllein kullanılmakta oldukları görülmektedir. Bunlardan
bazıları; titanyum dioksitin (%3 oranında), hidroksiapatit (HA) ve floroapatit
nanobiyoseramikler, gümüş nanopartikülü, karbon nanotüpler, nanofosforlar ve
gümüş zeolit nanopartikülleri ve alüminyum oksittir. Bu derlemenin amacı gümüş
zeolitin genel özelliklerinden ve son yıllarda diş hekimliğinde yaygınlaşan
kullanımı hakkında bilgi sunmaktır.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :
