Protetik Tedavilerde Anatomik Referanslar 2
Anahtar Kelimeler
Protetik
tedavilerde protezlerin, temporomandibular eklem (TME) ile gerekli olan uygun
ilişki içerisinde
tasarım ve üretimleri hedeflenir. Protetik rehabilitasyonun TME ile optimal bir ilişkisi;
stabil bir oklüzal, kas ve iskelet sağlığı anlamına gelir, ki bu da protetik
tedavinin uzun dönem
başarısının anahtarıdır. Bu tedavilerde hedeflenen klinik başarıyı
etkileyebilecek birçok kombine
faktör mevcuttur. Dişlerin kaybı kraniyofasiyal yapılarla ve nöromüsküler mekanizma ile
uyumlu oklüzyonu yeniden üretmek anlamına gelir. Kişisel olarak son derece farklı
karaktere sahip oklüzal düzlemin yeniden üretilmesinde ise henüz kabul görmüş
tek bir referans
düzleme entegre bir tedavi protokolü yoktur. Günümüzde
protetik anlamda diş hekimliği deyim yerinde ise altın çağını yaşamaktadır. Bunda hızlı
gelişen teknoloji ile birlikte gelişen dental materyallerin payı büyüktür.
Estetik diş hekimliğinde
her ne kadar anterior rehabilitasyonlar büyük bir paya sahipse de vakaların çoğunda
posterior dişlerinde rehabilitasyonları gerekmektedir. Hastanın fonksiyonel ve
estetik ihtiyaçları
doğrultusunda posterior ark rehabilitasyonlarında mevcut oklüzal düzlemin
tespiti ve bu
doğrultuda yapılacak tedavinin planlanması ve protetik tedavi ile oklüzal
düzlemin uygun şekilde
bitirilmesi uzun dönem başarının anahtarıdır. Yapılan
çalışmalar göz önüne alındığında kayıp oklüzal düzlemin yeniden oryantasyonunda belirlenmiş
bir bilimsel yöntemin olmadığı söylenebilir. Camper hattının sıklıkla tercih edildiğini ama
literatür göz önüne alındığında aslında en tartışmalı olanının da bu referans düzlem olduğu
görülmektedir. Bu derlemenin
amacı sabit ve hareketli protezlerde, kayıp oklüzal düzlemin yeniden oluşturulmasında,
anatomik referansların değerlendirilmesidir.
Kitap Adı:
Güncel Protetik Diş Tedavisi Çalışmaları V
Atıf Sayısı :
