Bu metinde, tip 2 diyabet için insülin kullanımının kalıcı bir çözüm olmadığı belirtilmektedir. Geleneksel tedavi yöntemi olarak dışarıdan alınan insülin enjeksiyonları uzun süredir kullanılmaktadır. İnsülin, laboratuvar ortamında üretilerek kullanıma uygun hale getirilmiştir. Tip 1 ve tip 2 diyabet araştırmalarının çoğu, insülin eksikliği olan tip 1 diyabete odaklanmıştır. İnsülin eksikliği, hücrelerin glikozu kullanamamasına ve ağırlık kaybına yol açabilir. İnsülin kullanımı sayesinde tip 1 diyabet kontrol altına alınabilir hale gelmiştir, ancak insülin enjeksiyonları kendi komplikasyonlarını da beraberinde getirmektedir. İnsülin dozu, tüketilen gıda miktarıyla özellikle karbonhidratlarla eşleştirilmelidir. Düşük dozda kullanılan insülin yetersiz kalabilirken, yüksek dozda kullanılan insülin ise düşük kan şekeri seviyesine neden olabilir. Hipoglisemi, terleme, titreme gibi hafif semptomlardan nöbetlere ve bilinç kaybına kadar değişebilir. Aşırı yüksek kan şekeri seviyesi ise diyabetik ketoasidoza ve diyabet komasına neden olabilir. Kan şekeri seviyelerinin normalin biraz üzerinde tutulması, hem hipoglisemi hem de yüksek kan şekeri seviyesinin neden olduğu semptomları önleyebilir. Bu yaklaşım, geçmişte hafif yüksek seviyelerin zararlı olup olmadığı konusunda net bir kanıt olmadığı için kabul edilebilir bir değiş-tokuş olarak görülmüştür. Ancak, bazı çalışmalar bu bakış açısını değiştirmiştir.(AI)