Göğüs cerrahisi alanında intraoperatif ekstrakorporeal akciğer desteği (ECLS) giderek daha fazla kabul gören bir kavramdır, özellikle onkoloji hastalarında torasik cerrahi prosedürler sırasında kullanılmaktadır. Bu yöntem, kompleks trakeo-bronşiyal prosedürler veya lokal olarak ilerlemiş torasik tümörlerin rezeksiyonu gibi durumlarda solunum desteği sağlamaktadır. Geleneksel tek akciğer ventilasyonunun zor veya imkansız olduğu durumlarda, çift lümen kullanılarak tek akciğer ventilasyonu gibi alternatif yaklaşımlar sunulmaktadır. Ancak bu yaklaşımların yetersiz gaz değişimi ve komplikasyon riski taşıdığı bildirilmektedir. İntraoperatif ECLS, kardiyopulmoner baypas (CPB), veno-arteriyel ekstrakorporeal membran oksijenasyonu (VA-ECMO) veya pompasız arteriyo-venöz girişimsel akciğer yardımı (iLA) gibi yöntemlerle gerçekleştirilebilir. CPB kullanımı, hemodinamik stabilite sağlamakla birlikte kan ürünlerine artan ihtiyaç, tümör hücresi dökülmesi riski ve sistemik inflamatuar yanıt gibi komplikasyonlara neden olabilmektedir. VA-ECMO ise potansiyel tümör hücresi yayılma riskinin daha az olduğu bir yöntemdir ve daha az heparin gerektirmektedir. İntraoperatif ECLS yöntemleri, kompleks trakeo-bronşiyal rezeksiyonlar için güvenli bir alternatif olarak kullanılabilmektedir.(AI)