Bu bölümde, ekstrakorporeal membran oksijenizatörünün (ECMO) fizyolojisi ve gelişimi ele alınmaktadır. ECMO, venöz kanın vücut dışında dolaşımı ve oksijenli kanın hastaya geri verilmesi işlemidir. Bu işlem, yapay bir akciğer (membran oksijenizatör) kullanılarak gerçekleştirilir. Membran oksijenizatörleri, binlerce küçük tüpten oluşan bir demet içinde venöz kanın oksijenlenmesini sağlar. Oksijen, bu tüplerin duvarlarından venöz kana yayılır ve oksihemoglobin doygunluğunu artırır. ECMO, doğal kalp ve akciğer fonksiyonunun yerini alarak haftalarca veya aylarca sürebilir. Bu süre zarfında, kalp ve akciğerler tedavi edilebilir ve tam iyileşme sağlanabilir. ECMO'nun zaman içindeki gelişimi, cerrah John Gibbon'un 1953'te ilk başarılı ekstrakorporeal dolaşımı gerçekleştirmesiyle başlamıştır. Membran oksijenizatörlerinin kullanılmaya başlanmasıyla birlikte, ECMO süresi uzatılmış ve enflamatuar etkiler azaltılmıştır. Bu gelişmeler sayesinde ECMO, günümüzde kalp cerrahisi ve diğer tıbbi müdahaleler için önemli bir tedavi seçeneği haline gelmiştir.(AI)
Atıf Sayısı :
