Bu metinde, antiaritmik ilaçların genel sınıflandırması hakkında bilgi verilmektedir. Anti-aritmik ilaçlar, ritim bozukluklarının tedavisinde kullanılan ilaçlardır. Bu ilaçlar, hücre zarındaki iyon kanalları, hücre ve dokuya etki ederek ritim bozukluklarını düzeltir. Antiaritmik ilaç tedavisi, 1700'lerde Jean-Baptiste de Sénac tarafından kalp çarpıntılarını tedavi etmek için kinidin içeren kınakına kabuğunun kullanılmasıyla başlamıştır. Kinidin ve dijitaller, aritmi mekanizmaları tam olarak bilinmeden kullanılan referans antiaritmik ilaçlardır. Sonraki yıllarda yapılan araştırmalar ve teknolojik gelişmeler sayesinde antiaritmik ilaçlar daha rasyonel bir şekilde sınıflandırılmıştır. İlk sınıflandırma 1970 yılında Singh ve Vaughan Williams tarafından yapılmış, daha sonra 1971 yılında Hoffman ve Bigger tarafından yeni antiaritmik ajanlarla yapılan çalışmalara dayanarak yeni bir sınıflandırma sistemi önerilmiştir. Günümüzde kabul edilen sınıflandırma, Singh ve Vaughan Williams sınıflamasının bir hibridizasyonudur. Bu sınıflandırmada ilaçların antiaritmik özellikleri kategorize edilir ve ilaçların kardiyak doku üzerindeki etkileri dikkate alınır. Ancak bu sınıflandırma, ilaçların hücresel ve moleküler hedefleri hakkında ayrıntılı bilgi gerektirdiği için klinik kullanımda zorluklar yaşanabilir.(AI)