Hücre kültürü, laboratuvar ortamında ökaryotik veya prokaryotik hücrelerin yaşamasını ve çoğalmasını sağlayan bir yöntemdir. Bu çalışmaların kökeni, 20. yüzyılın başlarına kadar uzanmaktadır ve doku kültürü, virüs biyolojisi, aşı geliştirme ve genlerin rolü gibi alanlarda yapılan araştırmalarla başlamıştır. İlk olarak hayvan hücrelerinin in vivo sistemik varyasyonlardan bağımsız olarak davranışlarını incelemek için in vitro doku kültürü yöntemleri geliştirilmiştir. Daha sonra, insan hücre hattının izole edilmesiyle kanser ve diğer hastalıkların deneysel çalışmaları mümkün hale gelmiştir. Son yıllarda ise kök hücreler, transdiferansiyon, kendini yenileme ve parakrin etkileri gibi özellikleri nedeniyle hücre kültürü çalışmalarının odak noktası haline gelmiştir. Ancak, yeterli miktarda kök hücre elde etmek zor olabilir. Bu nedenle, kök hücrelerin çoğaltılması üzerine çalışmalar yapılmaktadır. Bu çalışmalar, rejeneratif tedavilerin geliştirilmesine katkıda bulunmuştur. Ancak, yeni teknolojilerin karmaşıklığı klinik uygulamaları zorlaştırmaktadır ve GMP standartlarına uygun tesisler ve protokoller gerektirmektedir. Özellikle mezenkimal kök hücrelerin klinik kullanımının artması, GMP uyumlu üretim süreçlerinin gerekliliğine yol açmıştır. Bu nedenle, hücre kültürü çalışmalarında GMP standartlarının sağlanması için büyük yatırımlar gerekmektedir.(AI)