Bu çalışmada, sinemada şiddetin yansımaları ve mimetik krizin etkileri incelenmiştir. Şiddet, tehdit, yaralama ve ölüm gibi olumsuz sonuçlara yol açan bir duygu durumudur. Medyanın rolüyle birlikte şiddet, günlük yaşamın birçok noktasına sirayet etmiştir. Sinema gibi medya araçlarında şiddet anlatısına yer vermek, şiddetin bulaşıcı bir etki taşıdığı bilgisiyle hareket etmeyi gerektirmektedir. Anlatıda şiddetin gerçeklikle ilişkisi, izleyiciye aktarılan şiddet mesajının niteliği ve izleyicinin şiddet görüntülerine maruz kalma düzeyi gibi pek çok soru ve tercih, anlatının şiddet söylemini oluşturmaktadır. Şiddetin sinemada olağanlaştırılması ve yaygınlaştırılması ciddi bir risk taşımaktadır. Bu çalışmada, Matteo Garrone'nin Dogman filmi üzerinden mitik şiddetin sinema anlatısında nasıl bir söylem ürettiği incelenmiştir. Yönetmenin tercihleri, filmin mekanları ve karakter ilişkileri ile yaratılan şiddet atmosferinin toplumsallıkla ilişkisi araştırılmıştır. Rene Girard'ın mimetik kuramıyla kanlı öç alma duygusunun gündelik yaşama nasıl sirayet ettiği film üzerinden yorumlanmıştır. Şiddetin sinemada nasıl temsil edildiği ve izleyici üzerindeki etkileri tartışılmıştır.(AI)