Omuz eklemi doğası gereği instabil olan bir eklemdir. Bu instabilite, omuzun sferoid yapıda olmasından kaynaklanır. Omuz eklemi, humerus başının eklem yüzeyinin sadece yaklaşık 1/3'ünü kaplar ve bu da humerus başının büyük bir hareketlilik sağlamasına olanak tanır. Ancak, bu hareketlilik stabilizatör yapılar sayesinde kontrol altında tutulur. Statik stabilizatörler arasında glenoid, labrum, eklemin uyumu, glenohumeral bağlar, kapsül ve eklem içi negatif basınç bulunurken, dinamik stabilizatörler arasında rotator manşet kasları/tendonları, biseps tendonu, skapular stabilizatörler ve propriosepsiyon duyusu yer alır. Glenoidin sığ yapısı minimum kemik stabilitesi sağlar, ancak labrum tarafından derinleştirilir ve stabilize edilir. Glenohumeral ligamentler ise anterior ve inferior kapsülün farklı kalınlaşmalarıyla oluşur. Bu ligamentler, omuzun stabilitesini sağlar ve subluksasyona direnç gösterir. Omuz instabilitesi, omuz eklemi bağlarının zayıflaması veya yırtılması sonucu ortaya çıkar. Bu durum, omuz ağrılarına neden olabilir ve tedavi gerektirebilir.(AI)
Atıf Sayısı :
