Geleneksel cerrahi eğitimi, uzun yıllar boyunca usta-çırak ilişkisine dayanarak gerçek hastalar üzerinde pratik yapma esasına dayanmaktadır. Ancak, bu yöntemde sınırlı sayıda ameliyat vakası ve deneyimli cerrahların sürekli olarak varlığı gerekmektedir. Son yıllarda operasyon sayılarındaki artış ve cerrahi araştırma görevlilerinin gerçek hastalar üzerinde pratik yapmalarının etik tartışmalara yol açması, cerrahi eğitimde yeni yöntemlerin araştırılmasını gerektirmiştir. Bu bağlamda, simülasyon temelli eğitim yöntemleri ön plana çıkmıştır. Simülasyon, cerrahi araştırma görevlisine kontrollü ve güvenli bir ortamda pratik yapma imkanı sunarak gerçek hastalar üzerinde oluşabilecek hatalardan ders çıkarmasını sağlar. Ayrıca, sanal gerçeklik teknolojisi kullanılarak oluşturulan simülasyonlar, cerrahi araştırma görevlisinin beceri gelişimini destekler. Organik ve inorganik simülatörler olmak üzere farklı türde simülasyonlar mevcuttur. Bu simülasyonlar, cerrahi araştırma görevlisinin teknik becerilerini geliştirmek için pratik yapabileceği birçok seçenek sunar. Simülasyon temelli eğitim yöntemleri, cerrahi araştırma görevlilerinin eğitim sürecini destekleyerek hasta güvenliğini artırır ve öğrenme verimliliğini sağlar.(AI)