Biyomalzemelerin karakterizasyonu, geliştirilen malzemelerin biyolojik ortamdaki davranışlarının fiziksel, kimyasal, mekanik ve yüzey özelliklerinin ayrıntılı bir şekilde incelenmesini gerektirir. Bu karakterizasyon, malzemelerin seçiminde önemli bir rol oynar. Fiziksel olarak mikro yapısı, fazları, yoğunluğu ve gözenek miktarı, kimyasal olarak bileşimi, bağ ve atomik yapıları, mekanik olarak mukavemet, tokluk, sertlik, hasar mekanizmaları, yorulma dayanımları ve yüzey özellikleri gibi faktörler kullanım amacına göre değerlendirilmelidir. Biyomalzemelerin toksik etkileri, çevre dokuların ölümüne neden olabilir. Bu nedenle, biyomalzemelerin biyoinert veya biyoaktif olup olmadığı da önemlidir. Polimerler, kardiyovasküler hastalıklar, ilaç dağıtımı ve doku uygulamaları gibi çeşitli alanlarda kullanılan biyomalzemelerdir. Metaller genellikle diş ve ortopedik uygulamalarda kullanılırken, seramikler sert doku onarımı, rejenerasyonu ve büyütülmesinde kullanılır. Biyomalzemelerin karakterizasyonunda kullanılan temel yöntemler ve ölçülen değişkenler, veri alınma derinliği, uygulamada elde edilen bilgiler ve yapılan uygulamalar tabloda gösterilmiştir. Biyomalzemelerin karakterizasyonu, daha iyi teşhis araçlarının geliştirilmesi ve cerrahi prosedürlerin artmasıyla birlikte önemini artırmıştır. Bu nedenle, biyomalzemelerin karakterizasyonu, sağlık alanında kullanılan implantların geliştirilmesinde ve iyileştirilmesinde büyük bir öneme sahiptir.(AI)