Non-gonokoksik üretritlerde vakaların neredeyse yarısı
spesifik bir etiyolojiye sahip değilken izole edilen örneklerde en sık C.
Trachomatis, ikinci sırada ise M. Genitalyum görülmektedir. Üretritin kliniğe
yansıması, üretral akıntı, dizüri, üretral irritasyon, veya meatusda kaşıntı
ile birlikte inflamasyon bulgusunun ve/veya patojen etken varlığının
kanıtlanması tanıya götürür. Enfeksiyöz olmayanlar da dahil olmak üzere NGÜ
nedenleri açıklanmalı ve hem hasta hem de hasta partnerinde kısa ve uzun vadede
gelişebilecek sağlık problemleri değerlendirilerek her ikisinin de tedavisi
planlanmalıdır. Tedavinin yan etkileri göz önüne alınmalıdır. Tedavi
sonuçlanana kadar her türlü cinsel temastan kaçınılması önerilmelidir.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :
