Glenohumeral eklem, vücudumuzdaki tüm eklem çıkıklarının %50'sinden fazlasının görüldüğü bir eklemdir. Başarılı bir tedavi için omuz instabilitesinin nedeni ayrıntılı olarak araştırılmalı ve tedavi planı tüm hastalar için bireyselleştirilmelidir. Glenohumeral instabilite için çeşitli sınıflandırma sistemleri geliştirilmiştir. Hangi sınıflandırma sistemi kullanılırsa kullanılsın ayrıntılı öykü ve fizik muayene zorunludur. Omuz instabilitesi olan hastaları tedavi ederken, kemik kaybının miktarı, labrum, kapsül, glenohumeral bağlar ve rotator manşetdeki yumuşak doku hasarının ayrıntılı değerlendirmesi de zorunludur. Rehabilitasyon, artroskopik onarım teknikleri, açık Bankart prosedürü, Latarjet tekniği, kapsüller plikasyon, remplissaj, iliak kanat ve diğer kemik greftleri, hastanın tipine ve tedavi edilecek lezyonlara göre cerraha farklı tedavi seçenekleri sunmaktadır.
Atıf Sayısı :