Gebelik Ve Travma

Yayın Yılı: 2011
Sayfa Sayısı: 637-656
Kitap Dili : Türkçe

Anahtar Kelimeler


Gebelik sırasında travma nadir görülse de, non-obstetrik maternal ölümlerin en önemli nedenidir. Gebelerin yaklaşık %7-8'i fiziksel travmaya maruz kalırken, gebelik ilerledikçe bu oran artar. Travmaya bağlı fetal mortalite, maternal mortaliteden daha yüksektir. Gebelerde travmaya bağlı maternal mortalite oranı %6-7, fetal mortalite oranı ise major travmalarda %60, maternal şok durumunda ise %80 civarındadır. Gebeliğin ilerlemesiyle birlikte hem anne hem de fetus zarar görme riski artar. Gebeliğin ilk trimesterinde zarar görme oranı %10, ikinci trimesterde %40 ve üçüncü trimesterde ise yaklaşık %50'dir. Gebelerde travmanın en önemli nedeni motorlu taşıt kazaları (%50) olurken, bunu düşmeler ve fiziksel saldırılar izlemektedir (%40).Travmaya maruz kalmış gebeler, anne ve fetusun doğru yönetimi açısından dört gruba ayrılır. İlk grup, travmaya maruz kalmış ancak gebe olduğu bilinmeyen hastalardan oluşur. Bu hastalarda travmanın değerlendirilmesinde radyolojik testlerin teratojenik etkisi nedeniyle erken gebelik haftalarında gebelik testleri yapılması önemlidir. İkinci grup, 26 haftadan küçük gebelere travma maruz kalan hastalardan oluşur. Bu hastalarda fetus henüz viabilite sınırına gelmediği için ilk planda anne düşünülmelidir. Üçüncü grup, 26 haftadan büyük gebelere travma maruz kalan hastalardan oluşur. Bu grupta hem anne hem de fetus iki ayrı hasta olarak değerlendirilmeli ve gerekli destek sağlanmalıdır. Son grup, perimortem evredeki gebelerden oluşur ve fetusun hayatı ve anne hayatı, fetusun viyabilitesi varsa erken dönemde yapılacak sezaryen ile kurtarılabilir.Gebelik sırasında travma geçiren hastaların değerlendirilmesi, gebelikte meydana gelen anatomik ve fizyolojik değişiklikler nedeniyle gebe olmayan hastalardan farklılık gösterir. Bu değişikliklerin bilinmesi ve hastanın yönetiminde dikkate alınması önemlidir. En önemli anatomik değişiklik, uterusun gebeliğin ilerlemesiyle kademeli olarak büyümesidir. Uterus, 12. haftada gerçek pelvise hareket ederek intra-abdominal bir organ haline gelir. Uterus pelvisten çıktıktan sonra hafifçe sağa rotasyon yapar. Bu, solda bulunan rektum ve sigmoid kolonun kitle etkisi nedeniyle olur. 20. haftada uterus umblikus seviyesinde palpe edilirken, 36. haftada göbek seviyesine ulaşır.(AI)

Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.

Atıf Sayısı :