Termik enerji kaynakları ve makineleri, doğada bulunan enerjiyi mekanik enerjiye dönüştüren makinelerdir. Bu makineler, yakıtların içerisindeki ısı enerjisini mekanik enerjiye çevirir. Yakıtın kimyasal enerjisi, yanma sonucunda önce ısı enerjisine dönüşür. Bu ısı enerjisi, yanan gazların genleşmesi veya buharlaşmasıyla pistonlu termik makineleri çalıştırır. Enerji dönüşümü sırasında bazı kayıplar meydana gelir ve bu kayıplar, makinenin yapısal özellikleri ve enerji dönüşümünün özellikleriyle ilgilidir. Bu nedenle, bir termik makineye verilen enerji ile makineden alınan enerji arasında mutlaka bir fark vardır. Termik makinelerde, yakıtların yanması sonucunda ortaya çıkan ısı enerjisi basınçlı gaz veya buhar yoluyla kuvvet makinelerinden alınır. Termik makinelerin tarımsal mekanizasyona girmesi, gerçek mekanizasyonun başlangıcı olarak kabul edilebilir. İlk önemli gelişim, 1769 yılında J. Watt tarafından bulunan buhar makinesiyle başlamıştır. Termik enerji makineleri, dıştan yanmalı ve içten yanmalı olmak üzere iki ana gruba ayrılır. Dıştan yanmalı makinelerde, yakıt makinenin dışında yanar ve ısı enerjisi kazan içerisindeki suyu buharlaştırır. İçten yanmalı makinelerde ise yakıt, makinenin içerisinde yanar ve bu yanma sonucunda elde edilen ısı enerjisi doğrudan mekanik enerjiye dönüşür.(AI)