Solunum, akciğerler aracılığıyla oksijenin kana geçirilmesi ve karbondioksitin atılması işlevini yerine getiren bir süreçtir. Ayrıca, solunum yoluyla asit-baz dengesinin düzenlenmesi de sağlanır. Solunum mekaniği, alveollerin havalandırılmasını sağlar ve oksijen alveol duvarlarını geçerek kana difüzyonla geçerken, karbondioksit dışarıya sızar. Solunum gazları büyük ölçüde kanda taşınır ve taşınan miktar, kandaki derişim ve akciğer kan akışı gibi birçok faktöre bağlıdır. Solunumun düzenlenmesi, ventilasyonu özel ihtiyaçlara göre ayarlamayı amaçlar.Solunum bozuklukları, oksijen yakalama ve karbondioksit salınımının yeterli miktarda sağlanamadığı durumları etkileyebilir. Tıkayıcı akciğer hastalığında solunum yolunda direnç artar ve alveollerin ventilasyonu bozulur. Bu durumda, bazı veya tüm alveollerin hipoventilasyonu ortaya çıkar. Sınırlayıcı akciğer hastalığında ise akciğerin esnekliği azalır ve solunum hareketleri bozulur. Bu durum, gaz alışverişini etkileyerek difüzyon alanını azaltır. Akciğer ve kalp-damar hastalıkları da akciğer perfüzyonunu etkileyebilir. Solunum nöronlarının ve kasların işlev bozuklukları da solunumu etkiler.Yetersiz solunum sonucunda hipoksemi, hiperkapni veya hipokapni gibi durumlar ortaya çıkabilir. Bu durumlar, hücrelere yeterli oksijen sağlanamaması ve arteriyel kandaki karbondioksit içeriğinde artış veya azalma olarak kendini gösterebilir.(AI)