Bu bölümde, nazal obstrüksiyonun objektif olarak değerlendirilmesi için kullanılan rinomanometri ve akustik rinometri yöntemleri hakkında bilgi verilmektedir. Nazal obstrüksiyon, kulak burun boğaz hekimlerine başvuran hastaların en sık şikayetidir ve genellikle nazal septum deviasyonu gibi patolojik nedenlerden kaynaklanır. Burun solunumu kompleks bir süreçtir ve burun vestibülündeki soğuk reseptörler ve burun mukozasındaki sinir uçlarının uyarılması da burun solunumunun algılanmasında rol oynar. Normal burun solunumunda, hava vestibül yoluyla yukarı doğru bir rota izler ve nazal valvden geçtikten sonra yatay bir yol izler. Nazal obstrüksiyonun birçok fizyolojik ve patolojik faktör tarafından etkilendiği belirtilmektedir. Rinomanometri, nazal kavitedeki hava akımını ve nazofarenks ile burun önü arasındaki basınç değişimini ölçerek nazal direncin hesaplanmasını sağlayan bir testtir. Anterior rinomanometri, posterior rinomanometri ve postnazal rinomanometri olmak üzere üç farklı yöntem bulunmaktadır. Bu yöntemler arasındaki fark, basınç dedektörünün yerleştirildiği bölgededir. Anterior rinomanometri en yaygın olarak kullanılan yöntemdir. Rinomanometri testlerinin, burun tıkanıklığı şikayeti olan hastaların değerlendirilmesinde objektif veriler sağladığı belirtilmektedir. Ancak bu testlerin sonuçları, bazı hastalarda tıkanıklık şikayetiyle birlikte görülürken, diğerlerinde görülmeyebilir. Bu nedenle, objektif testlerin yanı sıra detaylı anamnez, nazal muayene ve radyolojik görüntüleme gibi diğer tetkiklerin de kullanılması gerekmektedir.(AI)