Bu bölümde, baş boyun kanserlerinin tedavisinde rekonstrüktif cerrahi yaklaşımların önemi ve amacı ele alınmaktadır. Rekonstrüksiyon işlemi, baş boyun bölgesindeki cildin ve organların bütünlüğünü bozan kanser tedavileri sonucunda oluşan dokusal eksikliklerin onarılmasını amaçlamaktadır. Bu işlemde, yeniden oluşturulan alanın hem fonksiyonel hem de kozmetik açıdan tatmin edici olması hedeflenmektedir. Rekonstrüksiyon yöntemleri, basitten karmaşığa doğru bir merdiven şeklinde uygulanabilmektedir. Bu yöntemler arasında sekonder iyileşme, primer kapatma, deri greftleri, bölgesel flepler, uzak flepler ve serbest flepler bulunmaktadır. Rekonstrüksiyon yöntemi seçilirken hastanın sağlık durumu, defektin yer ve karakteri gibi faktörler göz önünde bulundurulmalıdır. Ayrıca, cilt anatomisi, greft ve flep fizyolojisi gibi konuların iyi anlaşılması da önemlidir. Cilt, epidermis ve dermis olmak üzere iki tabakadan oluşur. Epidermis, keratinositlerden oluşan dört tabakadan meydana gelirken, dermis ise kan damarları ve sinirlerin bulunduğu tabakadır. Cildin beslenmesi, derin ve süperfisial vasküler pleksuslar aracılığıyla gerçekleşir. Greftler, verici alandan ayrılan ve alıcı yataktan beslenmesi gereken canlı dokulardır. Tam kat ve kısmi kalınlıkta deri greftleri olmak üzere iki tür greft bulunmaktadır. Her iki greft türünün de avantajları ve dezavantajları vardır. Kısmi kalınlıkta deri greftleri daha fazla kontrakte olurken, tam kat deri greftleri daha az kontrakte olurlar.(AI)