Son yıllarda malpraktis davalarında artış olması, cerrahi gibi yüksek riskli branşlardaki hekimleri tedirgin etmekte ve defansif yaklaşımların artmasına neden olmaktadır. Bu durum, fazla tetkik yapılmasına, tanı ve tedavi maliyetlerinin artmasına ve uzayan tanı süreçlerinin hastalarda anksiyeteye yol açmasına sebep olmaktadır. Aynı zamanda, negatif defansif tıp yaklaşımı nedeniyle hastalar riskli ve nitelikli cerrahi operasyonları yaptırabilecek hekim bulmakta zorlanmaktadır.Malpraktis, bir kişinin yaptığı iş sırasında genel kabul görmüş standartlara uymaması sonucunda ortaya çıkan ihmal sonucu bir kişinin zarar görmesi olarak tanımlanmaktadır. Malpraktis çeşitli şekillerde gerçekleşebilir ve hastaya yapılan muayene, tedavi veya bakım hizmetindeki hatalar sonucunda ortaya çıkabilir. Komplikasyon ise cerrahi bir operasyon veya tedavi sırasında ortaya çıkan, öngörülebilse dahi önlemenin mümkün olmadığı hasar verici sonuçlardır.Hekim ile hasta arasındaki ilişki genellikle vekalet sözleşmesi olarak kabul edilir. Hekim, hastanın öyküsünü alma, muayene etme, teşhis koyma, tedavi etme, hastayı aydınlatma, hastanın rızasını alma, özen ve sadakat, sır saklama ve kayıt tutma gibi yükümlülüklere sahiptir. Hekimin sorumluluğundan bahsedebilmek için ise hasta ile hekim arasında bir sözleşmenin kurulmuş olması, sözleşmeden kaynaklanan yükümlülüklerin ihlal edilmesi, ihlal sonucunda hasta tarafında zarar meydana gelmesi ve zarar ile ihlal arasında illiyet bağının bulunması gerekmektedir.Bu nedenlerle, malpraktis ve komplikasyon ayrımının doğru bir şekilde yapılması önemlidir. Hekimlerin defansif yaklaşımlardan kaçınması ve hastaların nitelikli cerrahi operasyonları yaptırabilecek hekimlere erişimlerinin kolaylaştırılması gerekmektedir.(AI)