Mikozis fungoides (MF) ve Sezary sendromu (SS), nadir görülen kutanöz T hücreli lenfomaların alt tipleridir. Bu hastalıkların ileri evrelerinde sistemik tedavilere ihtiyaç duyulmaktadır. Geleneksel tedavi seçenekleri arasında sistemik retinoidler, interferon-alfa, metotreksat, gemsitabin ve pegile lipozomal doksorubisin gibi ilaçlar bulunmaktadır. Ancak son yıllarda yapılan çalışmalar, MF/SS hastalarında TCR/NFKB sinyalizasyonunda, Th2 farklılaşmasında, apoptozda, kromatin modifikasyonunda ve hücre siklusunda rol alan genlerde çeşitli mutasyonlar olduğunu göstermiştir. Bu nedenle, bu mutasyonları hedef alan yeni tedavi seçenekleri üzerinde çalışmalar yapılmaktadır. İmmün kontrol noktası inhibitörleri, tümör hücreleri ve T lenfositler arasındaki etkileşimi antagonize ederek immünolojik anti-tümör T hücre cevabını arttırmaktadır. Nivolumab, pembrolizumab ve ipilimumab gibi immün kontrol noktası inhibitörleri, diğer kanser türlerinde olumlu klinik yanıtlar ve uzamış hayatta kalım sağlamıştır. MF/SS hastalarında da bu tedavilerin etkili olabileceği düşünülmektedir. Histone deasetilaz (HDAC) inhibitörleri ise histon ve diğer proteinlerin asetilasyonunu arttırarak tümör süpresör gen transkripsiyonunu arttırır ve apoptozu uyarır. Bu nedenle, ileri evre MF/SS hastalarında HDAC inhibitörlerinin kullanımı da gündeme gelmektedir. Gelecekte, ileri evre MF/SS hastalarında immün kontrol noktası inhibitörleri ve HDAC inhibitörlerinin daha sık kullanılması beklenmektedir.(AI)