Gebeliğin hipertansif hastalıkları, maternal ve perinatal mortalite ve morbidite riski nedeniyle önemlidir. Hipertansiyon, gebeliğin en sık görülen komplikasyonudur ve insidansı giderek artmaktadır. Gebelikte tanımlanan dört majör hipertansif hastalık vardır: gestasyonel hipertansiyon, preeklampsi, kronik hipertansiyon ve kronik hipertansiyon üzerine eklenen preeklampsi. Gestasyonel hipertansiyon, gebeliğin en sık hipertansif hastalığıdır ve genellikle preeklampsi öyküsü olan, çoğul gebeliklerde ve obez kadınlarda daha sık görülür. Gestasyonel hipertansiyon, gebeliğin 20. haftasından sonra sistolik kan basıncının ≥140 mmHg ve/veya diyastolik kan basıncının ≥90 mmHg ölçülmesiyle tanı alır. Hastalar genellikle terme yakın tanı alır ve gebelik sonuçları genellikle iyidir. Ancak preeklampsi gelişme riski vardır, bu nedenle yakın antenatal takip planlanır. Şiddetli özellikleri olmayan gestasyonel hipertansiyonda preeklampsi semptomları sorgulanmalı ve gerekli testler yapılmalıdır. Kan basıncı ≥160/110 mmHg olan ve gebelik haftası ≥34 olan gestasyonel hipertansiyonda antihipertansif tedavi verilir ve doğum önerilir. Doğum zamanlaması hastanın durumuna ve klinik yaklaşıma bağlı olarak değişebilir. Gebelik sonrası takipte çoğu hastada kan basıncı normale döner, ancak bazı hastalarda kronik hipertansiyon gelişebilir. GHT öyküsü olan kadınlarda sonraki gebeliklerinde hipertansif hastalık gelişme riski yüksektir, bu nedenle düşük doz aspirin profilaksisi önerilebilir.(AI)