Gastrointestinal (GI) sistem lenfomaları, mide ve ince bağırsak gibi sindirim sisteminin farklı bölgelerini etkileyen kanser türleridir. Bu lenfomaların en sık görüldüğü bölgeler Yunan ve Alman popülasyonlarında yapılan çalışmalarda belirlenmiştir. Mide, GI lenfomalarının %68 ila 75'inde tutulum gösterirken, ince bağırsak (%9), ileoçekal bölge (%7), birden fazla GI sitesi (%6 ila 13), rektum (%2) ve diffüz kolon tutulumu (%1) diğer tutulum bölgeleridir. Amerika Birleşik Devletleri'nde ise gastrik lenfoma, lenfomanın en sık görülen ekstranodal bölgesidir ve genellikle mukozaya bağlı lenfoid doku (MALT) tipi ekstranodal marjinal bölge B hücreli lenfoma veya yaygın büyük B hücreli lenfoma olarak tezahür eder. Primer ince bağırsak lenfoması ise Batı ülkelerinde nadir olsa da Orta Doğu ve Akdeniz havzasındaki primer GI lenfomalarının çoğunu oluşturur. Burkitt lenfoma ise Afrika'da insidansı ABD'ye göre yaklaşık 50 kat daha yüksektir ve genellikle terminal ileumda tıkayıcı bir lezyon olarak ortaya çıkar. GI lenfomaları genellikle spesifik olmayan belirtilerle kendini gösterir ve tutulum bölgelerine bağlı olarak değişik semptomlar gösterebilir. GI sistem lenfomalarıyla ilgili olarak mide lenfoması daha detaylı olarak ele alınmaktadır. GI lenfomalarının oluşumunda Helicobacter pylori enfeksiyonu, otoimmün hastalıklar, immün yetmezlik ve immünosüpresyon, çölyak hastalığı, inflamatuar bağırsak hastalığı ve nodüler lenfoid hiperplazi gibi faktörlerin rol oynadığı bilinmektedir.(AI)