Bu makalede, atriyal fibrilasyon (AF) hastalarında antikoagülan tedaviye ilişkin Avrupa Kardiyoloji Derneği (ESC), Amerikan Kardiyoloji Koleji (ACC) ve Kanada Kardiyovasküler Derneği (CCS) kılavuzlarının karşılaştırılması yapılmıştır. AF, tromboembolik olaylarla ilişkili olarak önemli bir mortalite ve morbidite nedenidir. AF'ye bağlı inme riski yaşla birlikte artar ve AF ilişkili inme, ilişkisiz inmeden daha şiddetli olabilir. Antikoagülan tedavi, plaseboya kıyasla inme ve tüm nedenlere bağlı mortaliteyi azaltmaktadır. Bu nedenle AF hastalarında antikoagülasyon tedavisi hayati önem taşımaktadır. ESC, ACC ve CCS kılavuzları, hastaların seçimi ve tedavi önerileri konusunda klinik pratiğe yol göstermektedir. ESC ve ACC kılavuzları, CHA2DS2-VASc skoruna göre hastaları belirlemekte ve antikoagülan tedavi önerilerini bu skora göre yapmaktadır. CCS kılavuzu ise CHADS-65 skor sistemini kullanmaktadır. Kılavuzlara göre hasta seçimi ve tedavi önerileri özetlenmiştir. ESC ve CCS, hastaya oral antikoagülan (OAK) başlanacaksa non-vitamin K oral antikoagülanları (NOAK) tercih etmektedir. ACC ise varfarin ve NOAK arasında benzerlik olduğunu belirtmektedir. Valvüler AF olan hastalara ise varfarin önerilmektedir. Kanada kılavuzu, daha basit bir yaklaşım sunmaktadır ve yaşa dayalı olarak antikoagülan tedavi önermektedir. Sonuç olarak, bu kılavuzlar hastaların seçimi ve tedavi alacak hasta grubunu belirlemektedir. Her hasta farklı klinik özelliklere sahip olduğundan, hasta bazlı karar vermek en uygun olanıdır.(AI)