Atriyal Fibrilasyon Hastalarında Oral Antikoagülan Tedaviye Uyum
Anahtar Kelimeler
Atriyal Fibrilasyon (AF), kronik bir aritmi türüdür ve en sık görülenidir. AF, iskemik inme riskini artırır ve artmış mortalite ile ilişkilidir. AF tedavisinde, yüksek riskli hastalarda oral antikoagülan tedavi ile inme riskinin önlenmesi en önemli hedeftir. Non-Valvüler Atriyal Fibrilasyon (NVAF) tanılı hastalarda ise yeni nesil oral antikoagülanlar (NOAK) birinci basamak tedavi olarak önerilmektedir. NOAK'lar, Vitamin K Antagonistleri (VKA) ile karşılaştırıldığında etkinlik ve güvenlik açısından avantajlıdır. Ancak, tedavi uyumu zayıf olan hastalarda NOAK'ların kısa etki süresi dezavantaj olabilir. Gözlemsel çalışmalarda, NOAK tedavisi alan hastalarda tedavi uyumunun %60-75 arasında olduğu görülmüştür. Daha düşük tedavi uyumu tromboembolik riski artırabilir. Ayrıca, NOAK'lar ile VKA'ya benzer bir takip gereksinimi olmaması da tedavi uyumunu zayıflatabilir. Tedavi uyumu, hastanın tedaviye başlama, uyum ve devam etme aşamalarını içeren geniş bir perspektifi tanımlar. Azalmış tedavi uyumu, hastaya, doktora ve sağlık sistemiyle ilişkili birçok faktöre bağlı olabilir. İleri yaş, kadın cinsiyet, VKA kullanım öyküsü, NOAK tedavisine maruz kalma süresi, günde iki doz uygulama, uygun olmayan NOAK dozu ve eşlik eden hastalıklar, düşük tedavi uyumu ile ilişkilidir. NOAK tedavisi alan hastaların yaklaşık %40-60'ı optimal seviyenin altında bir tedavi uyumu gösterir. Tedavi uyumu, tedavi sonuçları üzerinde önemli bir etkiye sahiptir. NOAK tedavisi alan hastalarda tedavi uyumunun artırılması için hastalar arasında açık ve anlaşılır bir iletişim kurulması önemlidir.(AI)
Atıf Sayısı :
