Atriyal fibrilasyon (AF), kalp ritminin düzensizleştiği ve hızlandığı bir kalp rahatsızlığıdır. AF tedavisinde antikoagülan ilaçlar kullanılmaktadır. Bu ilaçlar, kanın pıhtılaşmasını önleyerek tromboembolik olayları engellemektedir. Ancak antikoagülan ilaçların kullanımı kanama riskini arttırmaktadır. Bu nedenle kanama riskinin değerlendirilmesi önemlidir.Son zamanlarda ölçüm gerektirmeyen ve sabit dozla etkinlik sağlayabilen yeni antikoagülan ilaçlar geliştirilmiştir. Bu ilaçlar, koagülasyon kaskadında spesifik enzimleri inhibe ederek etki göstermektedir. Yeni oral antikoagülanlar (YOAK), direk trombin inhibitörleri ve faktör Xa inhibitörleri olarak sınıflandırılmaktadır.Antikoagülan ilaçlar kanama riskini arttırmaktadır. Majör kanamalar, hayati tehlike oluşturan kanamalar olarak tanımlanmaktadır. Kanama riskinin önceden tahmin edilmesi ve kanama durumunda hastanın takip ve tedavisinin uygun şekilde yönetilmesi önemlidir.YOAK kullanan hastalarda vitamin K antagonistleri kullananlara göre kanama riskinin benzer ya da daha az olduğu gösterilmiştir. YOAK kullanan hastalarda yıllık majör kanama oranı %2-3 ve intrakraniyal kanama oranı ise %0,1-0,5 olarak belirlenmiştir.Yaşın antikoagülan ilişkili kanama için bir risk faktörü olduğu gösterilmiştir. Ancak yaşlı hastalarda YOAK kullanımının diğer antikoagülanlara göre kanama riskini arttırmadığı görülmüştür.Sonuç olarak, atriyal fibrilasyon tedavisinde antikoagülan ilaçlar kullanılmaktadır. Yeni oral antikoagülanlar, ölçüm gerektirmeyen ve sabit dozla etkinlik sağlayabilen ilaçlar olarak tercih edilmektedir. Kanama riskinin değerlendirilmesi ve kanama durumunda uygun tedavi yönetimi önemlidir.(AI)