Koroner vazospazm, epikardiyal koroner arterin miyokardiyal iskemi ile sonuçlanan geçici anormal kasılması olarak tanımlanır. Vazospazm sıklıkla koroner aterom bölgesinde meydana gelir ve bu fenomenin patogenezinde endotelyal disfonksiyona işaret eder. Kesin tanı, intravenöz veya intraarteriyel nitrogliserin uygulamasıyla tersine dönen koroner vazokonstriksiyonun anjiyografik kanıtından sonra veya asetilkolin gibi vazokonstrüktör ajanlarla provakasyon sonucu gözlenen ciddi koroner vazospazmdan sonra konulur. Klinik pratikte provakatif testelerden ziyade vazopazmdan şüphelenildiği zaman intrakoroner nitrogliserin uygulaması daha sıklıkla kullanılmaktadır. Bu antitenin tıbbi tedavisi, yüksek doz kalsiyum kanal blokerlerinin ve/veya nitratların kullanımını içerir. Seçilmiş vakalarda, stentleme ile koroner revaskülarizasyon, klinik olarak anlamlı vazospazmın tekrarını başarılı bir şekilde önleyebilir, ancak geleneksel tıbbi tedavi ile birlikte önerilmelidir. Tedavi edilen hastaların uzun vadeli prognozu mükemmeldir ancak vazospastik atakların şiddetine ve altta yatan koroner arter hastalığı ve sol ventrikül disfonksiyonunun derecesine bağlıdır. Koroner vazospazm sıklıkla bening bir fenomen olmasına rağmen , bazen ciddi kardiovasküler sonuçlar doğurabilir.
