Literatüre bakıldığında politravmalı hastalara yaklaşım konusu dönemsel olarak farklı şekilde uygulanmıştır. Hastaların erken dönemde geçici ya da nihai fiksasyon kararı, komplikasyon oranları, mortalite düzeyleri ve bunlarla ilişkisi gösterilebilen somut parametreler üzerinde çalışmalar yapılmıştır. Erken total bakım prensibinde en kısa sürede nihai fiksasyona ulaşılması amaçlanmıştır. Ancak bazı hastalarda inflamatuar sürecin baskın hale geldiği ikincil vuruş fenomeni denilen sürecin mortaliteyi arttırdığı görülmüştür. Sonrasında öne sürülen hasar kontrollü ortopedi yaklaşımı, geçici fiksasyonlar ile operasyon süresi kısaltılarak, operasyonun yarattığı ek travmayı azaltmayı amaçlamıştır. Erken uygun bakım konsepti ise hastaları risk gruplarına göre sınıflandırıp, cerrahi zamanlamışını ve şeklini belirlemede yeni bir konsept oalrak karşımıza çıkmaktadır.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :
