Bu metinde, hekimlik sanatının icrası sırasında hastaların farklı özelliklere sahip olduğu ve her hastanın tedavi sürecinde belirli özelliklerinin bilinmesinin önemli olduğu vurgulanmaktadır. Hasta-hekim ilişkisinin evrensel etik prensipler ve teknik beceri standartları çerçevesinde oluşturulması gerektiği belirtilmektedir. Hekime başvuran kişiye yaklaşımın hoşgörü ve tevazuyla olması gerektiği ve hekimin hastasına değer vermesi ve hissettirmesi gerektiği vurgulanmaktadır. İlişkinin bekleme alanından başladığı ve iletişim kopukluklarını en aza indirmek için düzeyli ve şefkatli bir yaklaşımın önemli olduğu ifade edilmektedir. Bu şekilde hasta ve hasta yakınının hekime güvenmesi ve işbirliği yapması sağlanabileceği belirtilmektedir.(AI)
Atıf Sayısı :
