Açık preperitoneal fıtık onarımı, kasık fıtığının peritoneal boşluğunun dışında bulunan myopektineal orifis bölgesinden yapılan meş ile onarım işlemidir. Bu yöntem, laparoskopik cerrahinin popüler hale gelmesiyle birlikte kullanımı azalmış olsa da, hala gerekli endikasyonlarda ve cerrahların envanterinde bulunması gereken bir fıtık onarım yöntemidir. Bu yöntemin tarihi, ABD'de Nyhus ve Read, Fransa'da Rives ve Stoppa'nın tekrarlayan ve karmaşık kasık fıtıkları için preperitoneal yaklaşım ile yapılan onarımla ilgilenmeye başlamasıyla başlar. Bu yöntem, önceki ameliyattan kalan skar dokusundan kaçınılarak ve bakir bir alandan ameliyat yapılmasına izin vererek nüks oranlarını düşürmeyi başarmıştır. Stoppa'nın geliştirdiği preperitoneal yama yerleştirme yöntemi, modern laparoskopik transabdominal preperitoneal (TAPP) ve tamamen ekstraperitoneal (TEP) tekniklerinin temelini oluşturur. Açık preperitoneal fıtık onarımının önerildiği durumlar arasında nüks kasık fıtığı, kombine kasık fıtıkları, dev inguinoskrotal fıtıklar, insizyonel fıtıklar ve bağ dokusu hastalıkları ile ilişkili fıtıklar bulunur. Bu yöntemin mutlak kontrendikasyonları, protezin yerleştirileceği diğer pelvik ameliyatlar için olanlarla aynıdır.(AI)