Bu metinde, insülin direnci ve etkileri hakkında bilgi verilmektedir. İnsülinin biyolojik etkisini gösterebilmesi için pankreas beta hücrelerinden salgılanması, karaciğer yoluyla dolaşıma katılması ve hedef dokulara ulaşması gerekmektedir. İnsülin direnci, insüline normal biyolojik yanıtın bozulması olarak tanımlanabilir. İnsülin direnci, puberte, gebelik, yaşlılık, fiziksel inaktivite gibi fizyolojik durumlar, obezite, tip 2 diyabet, hipertansiyon, dislipemi gibi metabolik hastalıklar ve bazı ilaç kullanımlarıyla ilişkilidir. İnsülin direnci, glukoz tolerans bozukluğu olanların %60'ında ve tip 2 diyabetli hastaların %60-75'inde görülmektedir. İnsülin direnci, hiperinsülinemiye neden olarak hiperglisemiye yol açabilir. İnsülin direnci, karaciğer, kas, yağ dokusu ve hatta sinir hücrelerinde görülebilir. İnsülin direncinin fizyolojik etkileri arasında glukoz kullanımının azalması, hiperinsülinemi, hiperglisemi, hepatik glukoz yapımının baskılanmasında yetersizlik, lipoliz artışı ve serbest yağ asitlerinin artışı yer almaktadır.(AI)
Atıf Sayısı :
