Bu makalede, atriyal fibrilasyon (AF) hastalarında kardiyoversiyon zamanlaması ve takip eden antikoagülasyon stratejisi üzerine bir değerlendirme yapılmaktadır. AF, yetişkinlerde en yaygın kardiyak ritim bozukluğudur ve genel popülasyonda prevalansı %1,5-2'dir. AF, semptom süresine göre geçici, sürekli, uzun süreli kalıcı ve kalıcı olmak üzere dört gruba ayrılmaktadır. AF tedavisinde ritim kontrolü stratejisi, hız kontrolü stratejisiyle karşılaştırılmış ve AFFIRM ve RACE çalışmaları gibi büyük randomize çalışmalar, hız kontrolünün ritim kontrolünden daha kötü olmadığını göstermiştir. Ancak, kateter ablasyonu, kombinasyon terapisi ve erken tedavi gibi modern ritim kontrol yönetiminin kardiyovasküler olaylarda bir azalmaya yol açıp açmadığı hala tartışmalıdır. AF kardiyoversiyonunda temel hedef, kardiyak hemodinamiyi iyileştirmektir. Hemodinamik bozukluğu olan hastalarda kardiyoversiyon acil bir şekilde uygulanmalıdır. AF tedavisinde yaklaşım, inme önlenmesi, ventriküler hız kontrolü ve yaşam kalitesinin iyileştirilmesini içermektedir. Ritim kontrolünün sürdürülmesi kararı, semptomlara, AF tipine, hastanın komorbiditelerine ve genel sağlık durumuna bağlı olarak kişiselleştirilmelidir.(AI)