Bu çalışmada, subkutan ve transvenöz implante edilebilir kardiyovertör defibrilatörlerin etkinlik ve güvenlik açısından karşılaştırılması yapılmıştır. İmplante edilebilir kardiyovertör defibrilatörler, ani kardiyak ölümün önlenmesinde antiaritmik ilaçlara göre daha üstün olduğu kanıtlanmıştır. Ancak transvenöz ICD leadleriyle ilgili ciddi riskler bulunmaktadır. Bu riskler arasında pnömotoraks, perikardiyal efüzyon, hematom ve enfeksiyonlar yer almaktadır. Ayrıca, geç dönemde endokardit gibi enfeksiyonlar, vasküler tromboz, triküspid kapak fonksiyon bozukluğu ve lead fonksiyon bozukluğuna bağlı komplikasyonlar da görülebilmektedir. Subkutan ICD sistemi ise venöz bir girişim gerektirmediği için sistemik enfeksiyon ve lead komplikasyonlarını azaltmaktadır. S-ICD, titanyum bir kılıf ile kaplı bir subkutan puls jeneratör ve subkutan bir lead ile oluşmaktadır. Bu sistem, anti-bradikardi veya anti-taşikardi pacing yeteneğine sahip olmamakla birlikte transtorasik pacing sağlayabilmektedir. Hasta seçimi konusunda S-ICD'ler, anti-bradikardi pacing veya kardiyak resenkronizasyon tedavisi endikasyonu olmayan, ATP'ye yanıtlı rekürren monomorfik VT'si ya da önceden var olan unipolar kalp pili leadi olmayan ICD adayı hastalarda kullanılmaktadır. Ancak bazı hasta grupları, elektriksel kanalopatileri veya kardiyomiyopatisi olan genç hastalar, kompleks konjenital kalp hastalığı olan hastalar ve daha önceden TV leadlerle ilgili komplikasyon yaşayan hastalar, bu tedaviden daha fazla fayda sağlamaktadır.(AI)