Kalp yetersizliği, kalbin yapısal ve fonksiyonel anormallikleri sonucunda ortaya çıkan bir sendromdur. Avrupa ve Kuzey Amerika'da yapılan çalışmalarda kalp yetersizliğinin prevalansının yaklaşık %2 olduğu belirlenmiştir. Bu hastalık yaşla birlikte artmakta olup, 75 yaşın üzerindeki insanlarda %10'un üzerine çıkmaktadır. Kalp yetersizliği hastalarının %36'sında ejeksiyon fraksiyonu (EF) %35'in altında, %17'sinde ise QRS süresi 150 milisaniye veya daha uzundur. Mevcut kılavuzlara göre kalp yetersizliği hastalarının yaklaşık %5-10'unda kardiyak resenkronizasyon tedavisi (CRT) endikasyonu bulunmaktadır. Kronik sistolik kalp yetersizliği tedavisinde, medikal tedavilere ek olarak CRT cihazları, implante edilebilen kardiyoverter defibrilatör (ICD) ve sol ventrikül asist cihazları gibi üç çeşit cihaz tedavisi kullanılmaktadır. CRT tedavisi, optimal medikal tedaviye rağmen sol ventrikül yetersizliğine bağlı semptomları olan hastalarda uygulanmaktadır. CRT'nin semptomları azalttığı, egzersiz kapasitesini artırdığı, hastaneye yatışları azalttığı ve ventriküler remodelingi azalttığı gösterilmiştir. Avrupa Kardiyoloji Derneği'nin 2016 Kalp Yetersizliği Kılavuzu'na göre, CRT kullanımı önerilen hastalar arasında LVEF %35'in altında olan semptomatik hastalar, QRS süresi 150 milisaniye veya daha uzun olan hastalar ve düşük ejeksiyon fraksiyonlu hastalar yer almaktadır.(AI)