Bu çalışmada, sol ventrikül nonkompaksiyonu (SVNK) tanısı ve hipertrabekülasyondan ayrıcı tanısı için ekokardiyografi ve kardiyak manyetik rezonans (KMR) bulgularının kullanımı incelenmiştir. SVNK, izole trabekülasyon artışı şeklinde veya dilate kardiyomiyopati (DKM) veya hipertrofik kardiyomiyopati (HKM) gibi farklı fenotiplerle ortaya çıkabilir. Bu nedenle, SVNK'nın diğer hipertrabekülasyon nedenlerinden ayrımı önemlidir. Ekokardiyografi, Chin, Stöllberger ve Jenni kriterleri gibi belirlenmiş kriterler kullanılarak SVNK tanısı için yaygın olarak kullanılan bir yöntemdir. Ayrıca, KMR görüntüleme, SVNK'nın ayrıcı tanısında kullanılan bir yöntemdir, özellikle tromboembolik olay sıklığının yüksek olduğu durumlarda. KMR görüntüleme ile kısa aks görüntülerin kullanılması daha güvenilir sonuçlar sağlayabilir. Bu çalışmada, SVNK hastalarında DKM ve HKM'ye göre daha yüksek global longitudinal strain (GLS) değerleri izlenmiş ve mid-wall bazal-apex strain gradiyentinin SVNK ve DKM ayrımında kullanılabileceği öne sürülmüştür. Ayrıca, üç boyutlu ve kontrast ekokardiyografi de SVNK tanısında yardımcı olabilir. KMR görüntüleme ile izole SVNK hastalarının diğer durumlardan ayrımının sağlanabileceği gösterilmiştir. Bu çalışma, SVNK tanısı ve ayrıcı tanısında ekokardiyografi ve KMR'nin kullanımının önemini vurgulamaktadır.(AI)