Bu bölümde, Türkiye'de cerrahinin tarihçesi Cumhuriyet dönemi sonrasında incelenmektedir. Modern cerrahinin tıp bilimine alınması, anatomik yapıların ortaya konulması, ağrı palyasyonu, kanama kontrolü ve enfeksiyon tedavisi gibi faktörlere dayanmaktadır. Cerrahi eğitim ve uygulamaları, Osmanlı İmparatorluğu döneminde usta-çırak şeklinde gerçekleştirilmekteydi. Ancak, 1827 yılında Cerrahhane-i Amire'nin açılmasıyla birlikte cerrahi eğitimde de reformlar başlamıştır. II. Mahmut ve sadrazamları tarafından gerçekleştirilen bu reformlar, Tıphane-i Amire ve Cerrahhane-i Mamure'nin kurulmasıyla devam etmiştir. Cemil Paşa, bu dönemde önemli bir cerrah olarak öne çıkmıştır. Cemil Paşa, Fransa'da cerrahi eğitimi almış ve Türkiye'ye döndükten sonra Haydarpaşa Hastanesi'nde görev yapmıştır. Asepsi ve antisepsi kurallarına uygun bir cerrahi merkez kurmuş ve birçok yeniliği cerrahi uygulamalara getirmiştir. Ayrıca, Ankara'da Türk Cerrahi Cemiyeti'ni kurarak Türkiye Cumhuriyeti'nin kurumsal reformlarına katkıda bulunmuştur. Darülfünun'un kurulmasıyla birlikte yükseköğretimde de modernleşme hareketleri başlamıştır. Tıp Mektebi ve Hukuk Mektebi, Darülfünun çatısı altına alınmış ve beş fakülteli bir üniversite kurulmaya çalışılmıştır. Bu dönemde cerrahi eğitim ve uygulamalarında da önemli gelişmeler yaşanmıştır.(AI)