Erektil disfonksiyon (ED), cinsel performans için gerekli ereksiyonun sağlanması veya sürdürülmesinde güçlük yaşanan bir durumdur. ED'nin etiyolojisinde vasküler, nörojenik, hormonal, iyatrojenik nedenler ve ilaç yan etkileri gibi birçok faktör bulunmaktadır. Epidemiyolojik araştırmalar, erkeklerde kardiyovasküler ve metabolik risk faktörleri ile cinsel işlev bozukluğu arasındaki ilişkiyi sıkça vurgulamaktadır. ED bulunan erkeklerin kardiyak belirtileri olmasa dahi kardiyovasküler hastalıklar için risk altında oldukları bildirilmektedir. Hipertansiyon, hiperlipidemi, diabetes mellitus, koroner arter hastalığı, kalp yetmezliği, ileri yaş, sigara ve alkol gibi çeşitli risk faktörlerinin varlığı ED prevalansını artırmaktadır. Bu nedenle, ED'si olan hastaların kardiyovasküler risk faktörleri açısından değerlendirilmesi ve varsa uygun tedavi yöntemlerinin uygulanması önemlidir. HT ve ED birbiriyle ilişkilidir ve tedavi edilmeyen hipertansif hastalarda ED genellikle vasküler etkenlere bağlanmaktadır. ED'nin temelde vasküler orijinli bir problem olduğu düşünülmektedir. Hipertansif hastalarda ise vasküler kontraksiyona yol açan faktörlerdeki değişiklikler ED'ye neden olabilmektedir. Ayrıca, penil damarların da sistemik damarlar gibi aterosklerozdan etkilendiği ve ED varlığının aterosklerozu öngörebileceği belirtilmektedir. Antihipertansif tedavi de ED'ye neden olabilir veya etkileyebilir. Diüretikler ve beta blokerler gibi ilaçlar ED'ye neden olabilirken, kalsiyum kanal blokerleri, ACE inhibitörleri ve ARB'ler gibi ilaçlar ise erektil fonksiyonlar üzerinde nötr veya yararlı bir etkiye sahip olabilir.(AI)