Bu bölümde, kronik karaciğer yetmezliği olan hastalarda antihipertansif tedavi üzerine bir çalışmadan bahsedilmektedir. Çalışmalar, kronik karaciğer hastalığı olan hastaların sadece %3 ila %7'sinde artmış arteriyel kan basıncı olduğunu ve hipertansiyon prevalansının önemli ölçüde azaldığını göstermektedir. Ayrıca, esansiyel hipertansiyonu olan hastalarda artmış arteriyel kan basıncının siroz başlangıcından sonra normal değerlere düştüğü gösterilmiştir. Bu nedenle, esansiyel hipertansiyonu olan hastalar, kronik karaciğer hastalığının gelişimi sırasında normotansif hale gelebilir. Sirozlu hastalarda arteriyel hipertansiyon prevalansı, özellikle ilerlemiş sirozda önemli ölçüde azalmıştır. Sirozlu hastalarda karakteristik bulgular, genel sistemik vasküler direncin düşük olduğu vazodilatasyon, artmış kalp debisi, karşı düzenleyici sistemlerin sekonder aktivasyonu ve vazopresörlere dirençtir. Bu durum, artmış arteriyel kan basıncına karşı bir denge oluşturur. Sirozlu hastalarda arteriyel kan basıncının günlük değişimi ve nörohormonal sistemlerin şiddetli aktivasyonu muhtemelen sodyum-su tutulmasına katkıda bulunur. Hipertansif hastalar genellikle diüretikler, kalsiyum kanal antagonistleri, beta blokerleri, ACE inhibitörleri gibi ilaçlarla etkili bir şekilde tedavi edilmekte ve bu ilaçların bir kısmı siroz ve portal hipertansiyon tedavisinde de kullanılmaktadır.(AI)