Parkinson hastalığı, hareket bozukluğu hastalıkları arasında en sık görülenidir. Bu hastalıkta, kas gücünde veya hareketi engelleyecek duyu ve bilinç sistemi bozukluğu olmaksızın, bireyin hareket etmekte zorlandığı görülür. Parkinson hastalığı, 1817 yılında İngiliz hekim James Parkinson tarafından tanımlanmış ve titrek felç olarak adlandırılmıştır. Bu hastalık, substansiya nigra pars kompaktadaki dopaminerjik nöronlarda kayıp ve etkilenen bölgede Lewy nöritleri ve intrasitoplazmik Lewy cisimciklerinin görülmesine dayanır. Parkinson hastalığının etyolojisi genetik ve çevresel faktörlerle ilişkilidir. Hastalığın kesin tanısı otopsi ile konulsa da, klinik tanı öykü, bulgu ve belirtilerle konulur. Parkinson hastalığının en sık kullanılan tanı ölçütleri arasında Bradikinezi ve Tremor bulunur. Bradikinezi, hareketin hızında, amplitüdünde ve frekansında azalma olup, bedensel yavaşlamaya ve ince beceri hareketlerinde bozulmaya neden olur. Tremor ise istirahat halinde ortaya çıkan titremedir. Parkinson hastalığının prognozu, başlangıç semptomu istirahat tremoru olan hastalarda daha iyidir.(AI)
Atıf Sayısı :