Hipertansiyon, genetik, diyet ve çevresel faktörlerin kan basıncındaki kronik artışa katkıda bulunmaları nedeniyle incelenmesi zor bir hastalıktır. Esansiyel hipertansiyon, yüksek kan basıncı olarak tanımlanır ve diğer nedenler veya Mendelian monojenik formlar bulunmadığında teşhis edilir. Hipertansiyonun patofizyolojisi karmaşık olduğu için farklı hayvan çalışması modelleri geliştirilmiştir. Bu modeller, patofizyolojik, hemodinamik ve biyokimyasal açıdan hipertansiyonu klinik verilere uygun olarak yansıtmalıdır.Deoksikortikosteron asetat (DOCA)-tuzu modeli, hipertansiyonu incelemek için kullanılan bir modeldir. Bu modelde, sıçanlara DOCA uygulanır ve yüksek tuzlu bir diyetle birlikte hipertansiyon başlangıcı artırılır. Bu modelde, renal sodyum kullanımının dengesizliği ve hipervolemiye neden olan daha fazla miktarda sodyum ve suyun yeniden emilmesi gözlenir. Ayrıca, bu modelde düşük reninle ilişkili hipertansiyon da gözlemlenir.DOCA-tuz modeli, düşük renin ilişkili ve nörojenik bir hipertansiyon formudur. Bu model, nörosentrik ve yüksek tuzlu diyet hipotezlerini incelemek için uygundur. Ancak, genetik bir hipertansiyon formu için doğru seçim olmayabilir. Bu modelde, beyin RAAS'ın önemli bir rol oynadığı görülmektedir.Sonuç olarak, DOCA-tuz modeli, hipertansiyonun patofizyolojisini incelemek için kullanılan bir hayvan çalışması modelidir. Bu model, düşük reninle ilişkili ve nörojenik hipertansiyonu yansıtmaktadır ve beyin RAAS'ın önemli bir rol oynadığı bir modeldir.(AI)