Lenfomalar, T ve B lenfositlerden ve natürel killer hücrelerden gelişen kötü huylu tümörlerdir. Dünya Sağlık Örgütü tarafından lenfoid maligniteler, epidemiyolojik, morfolojik, immünolojik ve genetik özelliklerine göre farklı gruplara ayrılmıştır. Hodgkin lenfoma, lenf nodları ve lenfatik sistemi etkileyen bir hastalıktır. Genellikle 15-30 yaş arasında görülürken, 55 yaş üstünde ikincil bir pik yapar. Bu hastalık, Reed-Sternberg hücreleri ile karakterizedir ve morfolojik ve immünolojik özelliklere göre sınıflandırılır. Nodüler sklerozan, miksellüler, lenfositten zengin ve lenfositten fakir olmak üzere dört alt tipe ayrılır. Risk faktörleri arasında Epstein-Barr virüsü, sitomegalovirüs, Human herpes virüs tip 6,7 poliyoma JC virüsü, otoimmün hastalıklar, kök hücre transplantasyonu sonrası, aile öyküsü, sigara ve genetik anormallikler bulunur. Hastalığın belirtileri arasında lenf nodu büyümesi, gece terlemesi, ateş, kilo kaybı, kaşıntı, kemik iliği tutulumu, obstrüksiyon bulguları ve nefrotik sendrom yer alır. Tanı için tutulan organdan biyopsi yapılır ve Ann-Arbor evrelemesi kullanılarak risk değerlendirmesi yapılır. Tedavi genellikle kemoterapi ve radyoterapi ile yapılır ve kür şansı yüksektir. Erken evrede tedavi edilen hastalarda bile nüks riski olduğundan tedavi ilişkili sorunların yönetimi önemlidir.(AI)
Atıf Sayısı :
