Kardiyopulmoner resüsitasyon (KPR), hastane içinde kardiyak arest yaşayan hastaların hayatta kalma şansını artırmak için uygulanan bir tedavi yöntemidir. Bu yöntem, hastanın kalp ve akciğer fonksiyonlarını yeniden başlatmayı ve sürdürmeyi amaçlar. KPR, yoğun bakım ünitelerinde çalışan hekimlerin temel bir becerisi olmalıdır. Amerika Birleşik Devletleri'nde her yıl 200.000 kişi hastane içinde kardiyak arest yaşamaktadır ve bu vakaların yarısı yoğun bakım ünitelerinde meydana gelmektedir. Ancak, hastaların yalnızca %15-20'si hayatta kalabilmektedir. Bu veriler, kardiyak arestin tedavisinin zorluğunu ve yönetiminin önemini göstermektedir. KPR, kardiyopulmoner resüsitasyon ve kardiyak arest sonrası bakım olmak üzere iki aşamadan oluşur. Her iki aşamada da en uygun tedaviye erişmek önemlidir ve bu konuda bilgilerimiz sürekli olarak güncellenmektedir. KPR için uluslararası kılavuzlar yayınlanmaktadır ve bu kılavuzlar, en son bilimsel bulgulara dayanmaktadır. Kardiyak arestin altında yatan nedenler arasında akut miyokard enfarktüsü, kardiyomiyopati, kapak hastalıkları, doğumsal kalp hastalıkları ve diğer non-kardiyak nedenler bulunmaktadır. Kardiyak arestin tedavisinde elektriksel aktivitenin paterni önemlidir. KPR, hastaların hayatta kalma şansını artırmak için etkili bir tedavi yöntemidir.(AI)